کوهی در وسط اتاق

در اتاقش رو که باز کنی فکرمیکنی جنگ جهانی سوم اتفاق افتاده ؛ از بس همه چیز بهم ریخته است. البته کاش بهم ریخته بود که می توانستیم با یک ساعت تلاش مرتبش کنیم.

همه ی عروسکاش وسط اتاق، در کشوهاش باز، گیره سراش رو که باید از توی دمپایی خرسی حمومش پیدا کنید.

بهش میگم این چه وضعیه ؟ از توی کمد می آید بیرون و میگه : اَه ، این چسب هم که پیدا نمی شه!

میگم: توی کمد لباس ها داری دنبال .......!

_ اٍه ، سلام کی اومدی؟ ببخشید اتاق یکم بهم ریخته است.

میگم : به نظرت این میدون جنگ فقط یه کم بهم ریخته است؟ میخنده و میگه: حالا چون تویی یکم بیشتر از یکم و دوباره با جدیت میره توی کمد.

یک قدم جلوتر که میرم یهو یه چیزی میره زیرپام و صدام رو میدم توی حلقم و داد وهواری به راه می اندازم ؛ اما اون باخونسردی از توی کمد میپره بیرون ومن رو که ،مثل یه فوتبالیست که توی دقیقه نود یه گل زده وبعد مصدوم شده، افتادم روی زمین یه ماچ گنده میکنه ومیگه: بابا ایول به این قدم مبارکت یک ساعت بود که دنبالش میگشتم. ای بابا حالا چسب پیدا شده وکتابی  که باید جلد میکردم نیست!

و دوباره با یه  پرش از وسط کوه وسایلش  میره زیر تخت تا شاید اون جا باشه.

بهش میگم : اگه یکم دیگه به این وضعیت ادامه بدی میتونی  توی مسابقه ی پرش از مانع المپیک لندن2012 که همین چند وقت دیگه است با سرافرازی برای کشورت مدالی  بیاوری.

از زیر تخت با صدایی ضعیف می گه: حالا روش فکر میکنم!!!!